پایگاه تحلیلی خبری کهکشان نامه ؛ دیروز اول مهر بود، پدران و مادران فرزندانشان را با امید روانه مدرسه و دانشگاه کردند و خود با ذوق برگشت فرزندانشان به محل کار رفتند. اما وقتی فرزندان این کارگران برگشتند دیگر پدر نداشتند …..
در روز اول مهر، همچون روزها و سالهای گذشته، کارگران با مرگ های ناعادلانه تنها ماندند. بی دفاع و غریب…
تلخی مرگ کارگران دیگر هیچ مسئولی را عذاب وجدان نمی دهد و همه چیز عادی شده است.
انگار که یک سریال تکراری شده است. کارگر کار می کند، به دلیل نقص ایمنی و سختی شرایط کار می میرد، برخی رسانه ها یک تیتر تکراری می زنند، برخی اصلا خم به ابرو نمی آورند که انسانی مرده است، وزیر کار از کاهش آمار حوادث کار سخنرانی میکند و فلان به اصطلاح اندیشمند از تفاوت تلفظ عدالت با فتحه یا کسره می گوید ….. و هر روز چندین نفر در این دنیای بی رحم، پدران ، مادران، همسران، عزیزان و نان آورانشان را در بهت و ناباوری از دست می دهند…
سلیمان سلیمانی
